De samenwerking met Senegambiaanse muzikanten zorgt ervoor dat er muzikale oplossingen worden gezocht waar de gemiddelde westerse muzikant nooit aan zal denken. Hoe beïnvloedt dat het creëren van iets nieuws"en hoe maak je die muziek toegankelijk? "Die toegankelijkheid zit hem voor een groot deel in de keuze van instrumenten. Het kiezen van een ambientlaag van synthesizers. Waardoor je een beetje Tame Impala-achtige vibes krijgt. Maar ook door het meejammen met Senegambiaanse platen." De Senegambiaanse sound is volgens Ackermann behoorlijk onderbelicht, dit omdat de oorspronkelijke mbalax (een West-Afrikaans genre, red.) niet persé prettig in het westerse oor ligt. "Het is heel ritmisch, vaak snel en vaak erg hard. Maar als je het een beetje destilleert en meer melodie toevoegd, krijg je een behapbaardere sound."